oprowadzić

Polish

Etymology

From o- +‎ prowadzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: o‧pro‧wa‧dzić

Verb

oprowadzić pf (imperfective oprowadzać)

1. (transitive) to guide around, to show round

Conjugation

Conjugation of oprowadzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oprowadzić
future tense	1st	oprowadzę			oprowadzimy
	2nd	oprowadzisz			oprowadzicie
	3rd	oprowadzi			oprowadzą
	impersonal	oprowadzi się
past tense	1st	oprowadziłem, -(e)m oprowadził	oprowadziłam, -(e)m oprowadziła	oprowadziłom, -(e)m oprowadziło	oprowadziliśmy, -(e)śmy oprowadzili	oprowadziłyśmy, -(e)śmy oprowadziły
	2nd	oprowadziłeś, -(e)ś oprowadził	oprowadziłaś, -(e)ś oprowadziła	oprowadziłoś, -(e)ś oprowadziło	oprowadziliście, -(e)ście oprowadzili	oprowadziłyście, -(e)ście oprowadziły
	3rd	oprowadził	oprowadziła	oprowadziło	oprowadzili	oprowadziły
	impersonal	oprowadzono
conditional	1st	oprowadziłbym, bym oprowadził	oprowadziłabym, bym oprowadziła	oprowadziłobym, bym oprowadziło	oprowadzilibyśmy, byśmy oprowadzili	oprowadziłybyśmy, byśmy oprowadziły
	2nd	oprowadziłbyś, byś oprowadził	oprowadziłabyś, byś oprowadziła	oprowadziłobyś, byś oprowadziło	oprowadzilibyście, byście oprowadzili	oprowadziłybyście, byście oprowadziły
	3rd	oprowadziłby, by oprowadził	oprowadziłaby, by oprowadziła	oprowadziłoby, by oprowadziło	oprowadziliby, by oprowadzili	oprowadziłyby, by oprowadziły
	impersonal	oprowadzono by
imperative	1st	niech oprowadzę			oprowadźmy
	2nd	oprowadź			oprowadźcie
	3rd	niech oprowadzi			niech oprowadzą
passive adjectival participle		oprowadzony	oprowadzona	oprowadzone	oprowadzeni	oprowadzone
anterior adverbial participle		oprowadziwszy
verbal noun		oprowadzenie

Further reading

• oprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oprowadzić in Polish dictionaries at PWN