opowiedany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From opowiedać +‎ -any. First attested in c. 1428.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔpɔvjɛdanɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔpɔvjɛdanɨ/

Noun

[edit]

opowiedany m animacy unattested

  1. (law, attested in Greater Poland, Masovia) document announcing the severance of peaceful relations
    • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 482:
      Sequitur littera diffidiatoria principum opowedany
      [Sequitur littera diffidiatoria principum opowiedany]
[edit]
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “opowiedany”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN