opędzić

Polish

From o- +‎ pędzić.

opędzić pf (imperfective opędzać)

(transitive) to flick away (e.g. flies, mosquitoes), to shoo
(transitive) to defray, to assuage
(reflexive with się) to flick away from oneself [with od (+ genitive) ‘something’]
(reflexive with się) to deal with, to cope, to tackle
(reflexive with się) to break free, to cut loose [with od (+ genitive) ‘from something’]

Conjugation of opędzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		opędzić
future tense	1^st	opędzę			opędzimy
	2^nd	opędzisz			opędzicie
	3^rd	opędzi			opędzą
	impersonal	opędzi się
past tense	1^st	opędziłem, -(e)m opędził	opędziłam, -(e)m opędziła	opędziłom, -(e)m opędziło	opędziliśmy, -(e)śmy opędzili	opędziłyśmy, -(e)śmy opędziły
	2^nd	opędziłeś, -(e)ś opędził	opędziłaś, -(e)ś opędziła	opędziłoś, -(e)ś opędziło	opędziliście, -(e)ście opędzili	opędziłyście, -(e)ście opędziły
	3^rd	opędził	opędziła	opędziło	opędzili	opędziły
	impersonal	opędzono
conditional	1^st	opędziłbym, bym opędził	opędziłabym, bym opędziła	opędziłobym, bym opędziło	opędzilibyśmy, byśmy opędzili	opędziłybyśmy, byśmy opędziły
	2^nd	opędziłbyś, byś opędził	opędziłabyś, byś opędziła	opędziłobyś, byś opędziło	opędzilibyście, byście opędzili	opędziłybyście, byście opędziły
	3^rd	opędziłby, by opędził	opędziłaby, by opędziła	opędziłoby, by opędziło	opędziliby, by opędzili	opędziłyby, by opędziły
	impersonal	opędzono by
imperative	1^st	niech opędzę			opędźmy
	2^nd	opędź			opędźcie
	3^rd	niech opędzi			niech opędzą
passive adjectival participle		opędzony	opędzona	opędzone	opędzeni	opędzone
anterior adverbial participle		opędziwszy
verbal noun		opędzenie