onverbiddelijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + verbidden + -lijk.
Pronunciation
[edit]Audio: (file) - Hyphenation: on‧ver‧bid‧de‧lijk
Adjective
[edit]onverbiddelijk (comparative onverbiddelijker, superlative onverbiddelijkst)
Declension
[edit]| Declension of onverbiddelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onverbiddelijk | |||
| inflected | onverbiddelijke | |||
| comparative | onverbiddelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onverbiddelijk | onverbiddelijker | het onverbiddelijkst het onverbiddelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onverbiddelijke | onverbiddelijkere | onverbiddelijkste |
| n. sing. | onverbiddelijk | onverbiddelijker | onverbiddelijkste | |
| plural | onverbiddelijke | onverbiddelijkere | onverbiddelijkste | |
| definite | onverbiddelijke | onverbiddelijkere | onverbiddelijkste | |
| partitive | onverbiddelijks | onverbiddelijkers | — | |