onverbeterlijk

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ verbeterlijk (“improvable”), from verbeteren (“to correct, improve”) +‎ -lijk (“-ly, -able”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onverbeterlijk (comparative onverbeterlijker, superlative onverbeterlijkst)

1. incorrigible
2. irreparable, not mendable

   Synonym: onherstelbaar

3. unsurpassable, beyond improvement

   Synonym: onovertreffen

Declension

Declension of onverbeterlijk
uninflected	onverbeterlijk
inflected	onverbeterlijke
comparative	onverbeterlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onverbeterlijk	onverbeterlijker	het onverbeterlijkst het onverbeterlijkste
indefinite	m./f. sing.	onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
	n. sing.	onverbeterlijk	onverbeterlijker	onverbeterlijkste
	plural	onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
definite		onverbeterlijke	onverbeterlijkere	onverbeterlijkste
partitive		onverbeterlijks	onverbeterlijkers	—

Derived terms

• onverbeterlijkheid