onpersoonlijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + persoonlijk.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onpersoonlijk (comparative onpersoonlijker, superlative onpersoonlijkst)
Declension
[edit]| Declension of onpersoonlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onpersoonlijk | |||
| inflected | onpersoonlijke | |||
| comparative | onpersoonlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onpersoonlijk | onpersoonlijker | het onpersoonlijkst het onpersoonlijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste |
| n. sing. | onpersoonlijk | onpersoonlijker | onpersoonlijkste | |
| plural | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste | |
| definite | onpersoonlijke | onpersoonlijkere | onpersoonlijkste | |
| partitive | onpersoonlijks | onpersoonlijkers | — | |