onontbeerlijk
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + ontbeerlijk.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onontbeerlijk (comparative onontbeerlijker, superlative onontbeerlijkst)
- indispensable, essential
- Synonym: onmisbaar
Declension
[edit]| Declension of onontbeerlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onontbeerlijk | |||
| inflected | onontbeerlijke | |||
| comparative | onontbeerlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onontbeerlijk | onontbeerlijker | het onontbeerlijkst het onontbeerlijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | onontbeerlijke | onontbeerlijkere | onontbeerlijkste |
| n. sing. | onontbeerlijk | onontbeerlijker | onontbeerlijkste | |
| plural | onontbeerlijke | onontbeerlijkere | onontbeerlijkste | |
| definite | onontbeerlijke | onontbeerlijkere | onontbeerlijkste | |
| partitive | onontbeerlijks | onontbeerlijkers | — | |