onomatopeiczny
Polish
[edit]Etymology
[edit]From onomatopeja + -iczny.
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /ɔ.nɔ.ma.tɔ.pɛˈit͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -it͡ʂnɘ
- Syllabification: o‧no‧ma‧to‧pe‧icz‧ny
Adjective
[edit]onomatopeiczny (not comparable, derived adverb onomatopeicznie)
- onomatopoeic
- Synonym: dźwiękonaśladowczy
Declension
[edit]Declension of onomatopeiczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | onomatopeiczny | onomatopeiczna | onomatopeiczne | onomatopeiczni | onomatopeiczne | |
| genitive | onomatopeicznego | onomatopeicznej | onomatopeicznego | onomatopeicznych | ||
| dative | onomatopeicznemu | onomatopeicznej | onomatopeicznemu | onomatopeicznym | ||
| accusative | onomatopeicznego | onomatopeiczny | onomatopeiczną | onomatopeiczne | onomatopeicznych | onomatopeiczne |
| instrumental | onomatopeicznym | onomatopeiczną | onomatopeicznym | onomatopeicznymi | ||
| locative | onomatopeicznym | onomatopeicznej | onomatopeicznym | onomatopeicznych | ||
Further reading
[edit]- onomatopeiczny in Polish dictionaries at PWN