dźwiękonaśladowczy

Polish

Etymology

From dźwięk +‎ -o- +‎ naśladowczy, literally “sound-imitative”.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑvjɛŋ.kɔ.na.ɕlaˈdɔf.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡ʂɘ
• Syllabification: dźwię‧ko‧na‧śla‧dow‧czy

Adjective

dźwiękonaśladowczy (not comparable, derived adverb dźwiękonaśladowczo)

1. onomatopoeic

   Synonym: onomatopeiczny

Declension

Declension of dźwiękonaśladowczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dźwiękonaśladowczy		dźwiękonaśladowcza	dźwiękonaśladowcze	dźwiękonaśladowczy	dźwiękonaśladowcze
genitive	dźwiękonaśladowczego		dźwiękonaśladowczej	dźwiękonaśladowczego	dźwiękonaśladowczych
dative	dźwiękonaśladowczemu		dźwiękonaśladowczej	dźwiękonaśladowczemu	dźwiękonaśladowczym
accusative	dźwiękonaśladowczego	dźwiękonaśladowczy	dźwiękonaśladowczą	dźwiękonaśladowcze	dźwiękonaśladowczych	dźwiękonaśladowcze
instrumental	dźwiękonaśladowczym		dźwiękonaśladowczą	dźwiękonaśladowczym	dźwiękonaśladowczymi
locative	dźwiękonaśladowczym		dźwiękonaśladowczej	dźwiękonaśladowczym	dźwiękonaśladowczych

Related terms

(nouns):

• dźwiękonaśladownictwo

Further reading

• dźwiękonaśladowczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwiękonaśladowczy in Polish dictionaries at PWN