ondersneeuwen

Dutch

Etymology

From onder +‎ sneeuwen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

ondersneeuwen

1. to become covered with snow

   De auto sneeuwde helemaal onder door de sneeuwstorm.

   The car became entirely covered with snow due to the blizzard.

2. to snow under

Conjugation

Conjugation of ondersneeuwen (weak, separable)
infinitive	ondersneeuwen
past singular	sneeuwde onder
past participle	ondergesneeuwd
infinitive	ondersneeuwen
gerund	ondersneeuwen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sneeuw onder	sneeuwde onder	ondersneeuw	ondersneeuwde
2nd person sing. (jij)	sneeuwt onder, sneeuw onder2	sneeuwde onder	ondersneeuwt	ondersneeuwde
2nd person sing. (u)	sneeuwt onder	sneeuwde onder	ondersneeuwt	ondersneeuwde
2nd person sing. (gij)	sneeuwt onder	sneeuwde onder	ondersneeuwt	ondersneeuwde
3rd person singular	sneeuwt onder	sneeuwde onder	ondersneeuwt	ondersneeuwde
plural	sneeuwen onder	sneeuwden onder	ondersneeuwen	ondersneeuwden
subjunctive sing.1	sneeuwe onder	sneeuwde onder	ondersneeuwe	ondersneeuwde
subjunctive plur.1	sneeuwen onder	sneeuwden onder	ondersneeuwen	ondersneeuwden
imperative sing.	sneeuw onder
imperative plur.1	sneeuwt onder
participles	ondersneeuwend	ondergesneeuwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.