onderbrengen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]onderbrengen
- to accommodate, lodge
- to categorize
Conjugation
[edit]Conjugation of onderbrengen (weak with past in -cht, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | onderbrengen | |||
past singular | bracht onder | |||
past participle | ondergebracht | |||
infinitive | onderbrengen | |||
gerund | onderbrengen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | breng onder | bracht onder | onderbreng | onderbracht |
2nd person sing. (jij) | brengt onder, breng onder2 | bracht onder | onderbrengt | onderbracht |
2nd person sing. (u) | brengt onder | bracht onder | onderbrengt | onderbracht |
2nd person sing. (gij) | brengt onder | bracht onder | onderbrengt | onderbracht |
3rd person singular | brengt onder | bracht onder | onderbrengt | onderbracht |
plural | brengen onder | brachten onder | onderbrengen | onderbrachten |
subjunctive sing.1 | brenge onder | brachte onder | onderbrenge | onderbrachte |
subjunctive plur.1 | brengen onder | brachten onder | onderbrengen | onderbrachten |
imperative sing. | breng onder | |||
imperative plur.1 | brengt onder | |||
participles | onderbrengend | ondergebracht | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |