onbeweeglijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ beweeglijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onbeweeglijk (comparative onbeweeglijker, superlative onbeweeglijkst)

1. stationary, immobile, motionless
2. unshakeable, unwavering, steadfast

Declension

Declension of onbeweeglijk
uninflected	onbeweeglijk
inflected	onbeweeglijke
comparative	onbeweeglijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbeweeglijk	onbeweeglijker	het onbeweeglijkst het onbeweeglijkste
indefinite	m./f. sing.	onbeweeglijke	onbeweeglijkere	onbeweeglijkste
	n. sing.	onbeweeglijk	onbeweeglijker	onbeweeglijkste
	plural	onbeweeglijke	onbeweeglijkere	onbeweeglijkste
definite		onbeweeglijke	onbeweeglijkere	onbeweeglijkste
partitive		onbeweeglijks	onbeweeglijkers	—

Synonyms

• statisch

Related terms

• beweging, bewegen