onbetekenend
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From on- + betekenend, present participle of betekenen (“to mean, signify”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]onbetekenend (comparative onbetekenender, superlative onbetekenendst)
- insignificant
- Synonym: onbeduidend
Declension
[edit]| Declension of onbetekenend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | onbetekenend | |||
| inflected | onbetekenende | |||
| comparative | onbetekenender | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | onbetekenend | onbetekenender | het onbetekenendst het onbetekenendste | |
| indefinite | m./f. sing. | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste |
| n. sing. | onbetekenend | onbetekenender | onbetekenendste | |
| plural | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste | |
| definite | onbetekenende | onbetekenendere | onbetekenendste | |
| partitive | onbetekenends | onbetekenenders | — | |