onbeduidend

Dutch

Etymology

From on- (“un-, not-”) +‎ beduidend (“significant”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

onbeduidend (comparative onbeduidender, superlative onbeduidendst)

1. (literally) insignificant
2. minute (very small), marginal; unimportant

   Het verschil tussen 50% en 49,9% mag op zich onbeduidend lijken, maar in de verkiezingen kan het van doorslaggevend belang zijn.

   The difference between 50% and 49.9% may seem insignificant, but in elections it can prove decisive.

Declension

Declension of onbeduidend
uninflected	onbeduidend
inflected	onbeduidende
comparative	onbeduidender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbeduidend	onbeduidender	het onbeduidendst het onbeduidendste
indefinite	m./f. sing.	onbeduidende	onbeduidendere	onbeduidendste
	n. sing.	onbeduidend	onbeduidender	onbeduidendste
	plural	onbeduidende	onbeduidendere	onbeduidendste
definite		onbeduidende	onbeduidendere	onbeduidendste
partitive		onbeduidends	onbeduidenders	—

Synonyms

• onbenullig
• onbetekenend