onbespeelbaar

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ bespelen (“to play”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.bəˈspeːl.baːr/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: on‧be‧speel‧baar

Adjective

onbespeelbaar (comparative onbespeelbaarder, superlative onbespeelbaarst)

1. unplayable (of instruments)

Declension

Declension of onbespeelbaar
uninflected	onbespeelbaar
inflected	onbespeelbare
comparative	onbespeelbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbespeelbaar	onbespeelbaarder	het onbespeelbaarst het onbespeelbaarste
indefinite	m./f. sing.	onbespeelbare	onbespeelbaardere	onbespeelbaarste
	n. sing.	onbespeelbaar	onbespeelbaarder	onbespeelbaarste
	plural	onbespeelbare	onbespeelbaardere	onbespeelbaarste
definite		onbespeelbare	onbespeelbaardere	onbespeelbaarste
partitive		onbespeelbaars	onbespeelbaarders	—