omyć

Polish

Etymology

From o- +‎ myć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.mɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmɘt͡ɕ
• Syllabification: o‧myć

Verb

omyć pf (imperfective omywać)

1. (transitive) to wash the surface of something thoroughly
2. (reflexive with się) to wash oneself
3. (reflexive with się) to be washed

Conjugation

Conjugation of omyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		omyć
future tense	1st	omyję			omyjemy
	2nd	omyjesz			omyjecie
	3rd	omyje			omyją
	impersonal	omyje się
past tense	1st	omyłem, -(e)m omył	omyłam, -(e)m omyła	omyłom, -(e)m omyło	omyliśmy, -(e)śmy omyli	omyłyśmy, -(e)śmy omyły
	2nd	omyłeś, -(e)ś omył	omyłaś, -(e)ś omyła	omyłoś, -(e)ś omyło	omyliście, -(e)ście omyli	omyłyście, -(e)ście omyły
	3rd	omył	omyła	omyło	omyli	omyły
	impersonal	omyto
conditional	1st	omyłbym, bym omył	omyłabym, bym omyła	omyłobym, bym omyło	omylibyśmy, byśmy omyli	omyłybyśmy, byśmy omyły
	2nd	omyłbyś, byś omył	omyłabyś, byś omyła	omyłobyś, byś omyło	omylibyście, byście omyli	omyłybyście, byście omyły
	3rd	omyłby, by omył	omyłaby, by omyła	omyłoby, by omyło	omyliby, by omyli	omyłyby, by omyły
	impersonal	omyto by
imperative	1st	niech omyję			omyjmy
	2nd	omyj			omyjcie
	3rd	niech omyje			niech omyją
passive adjectival participle		omyty	omyta	omyte	omyci	omyte
anterior adverbial participle		omywszy
verbal noun		omycie

Further reading

• omyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• omyć in Polish dictionaries at PWN