omhooglopen

Dutch

Etymology

Compound of omhoog (“upwards”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔmˈɦoːxˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: om‧hoog‧lo‧pen

Verb

omhooglopen

1. to walk upwards
2. to climb

Conjugation

Conjugation of omhooglopen (strong class 7, separable)
infinitive	omhooglopen
past singular	liep omhoog
past participle	omhooggelopen
infinitive	omhooglopen
gerund	omhooglopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop omhoog	liep omhoog	omhoogloop	omhoogliep
2nd person sing. (jij)	loopt omhoog, loop omhoog2	liep omhoog	omhoogloopt	omhoogliep
2nd person sing. (u)	loopt omhoog	liep omhoog	omhoogloopt	omhoogliep
2nd person sing. (gij)	loopt omhoog	liept omhoog	omhoogloopt	omhoogliept
3rd person singular	loopt omhoog	liep omhoog	omhoogloopt	omhoogliep
plural	lopen omhoog	liepen omhoog	omhooglopen	omhoogliepen
subjunctive sing.1	lope omhoog	liepe omhoog	omhooglope	omhoogliepe
subjunctive plur.1	lopen omhoog	liepen omhoog	omhooglopen	omhoogliepen
imperative sing.	loop omhoog
imperative plur.1	loopt omhoog
participles	omhooglopend	omhooggelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.