omówienie

Old Polish

Alternative forms

• omołwienie

Etymology

From omówić +‎ -enie. First attested in the end of the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔmɔːvjɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔmovjɛɲe/

Noun

omówienie n

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) slander, defamation

   Synonym: omowa

   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 11:

     Quis enim oblatrancium catulorum potest fauces obstruere, a corosivis invidiorum obloquiis, od vrąganego omowyenya, repagulum obiectare

     [Quis enim oblatrancium catulorum potest fauces obstruere, a corosivis invidiorum obloquiis, od urąganego omowienia, repagulum obiectare]

2. (attested in Greater Poland) reason; pretense, excuse

   Synonyms: obmówienie, omowa

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[4], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 140, 4:

     Ne spusczay sercza mego we slowa lychoty, na omolwene wymolwa (pro wymolw a. wymolwena) grzesznich w grzeszech (ad excusandas excusationes in peccatis)

     [Nie spuszczaj sierca mego we słowa lichoty, na omołwienie wymołw[ieni]a grzesznych w grzeszech (ad excusandas excusationes in peccatis)]

Related terms

adjective

• omowny

 

nouns

• omawianie
• omowa
• omówca

 

verbs

• mówić impf
• omówić pf, omawiać impf

 

Descendants

• Polish: omówienie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omówienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish omówienie. By surface analysis, omówić +‎ -enie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔ.muˈvjɛ.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔ.moˈvjɛ.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧mó‧wie‧nie

Noun

omówienie n

1. (uncountable) verbal noun of omówić
2. (countable) discussion, overview, work (written work describing something)
3. (countable, literary) periphrasis, circumlocution, beating around the bush

   Synonym: peryfraza

Declension

Declension of omówienie

	singular	plural
nominative	omówienie	omówienia
genitive	omówienia	omówień
dative	omówieniu	omówieniom
accusative	omówienie	omówienia
instrumental	omówieniem	omówieniami
locative	omówieniu	omówieniach
vocative	omówienie	omówienia

Related terms

adjectives

• omowny

 

adverbs

• omownie

 

nouns

• omawianie
• omowa
• omowisko
• omownik
• omowność
• omówca
• omówka

 

verbs

• mówić impf
• omówić pf, omawiać impf

 

Further reading

• omówienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• omówienie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omowieie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “omówienie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omówienie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 776