okrysić

Old Polish

Etymology

From o- +‎ Middle Low German krisselen +‎ -ić. First attested in 1417.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔkrɨɕit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔkrɨɕit͡ɕ/

Verb

okrysić pf

1. to demarcate a border
   • 1895 [1417], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎^[1], volume VIIIa, page 140:

     Yako Mikolay dwe graniczy zosoral (pro rosoral) a dwe okrisil

     [Jako Mikołaj dwie granicy rozoral a dwie okrysił]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “okrysić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN