Jump to content

okryć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔ.krɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔkrɘt͡ɕ
  • Syllabification: o‧kryć

Etymology 1

[edit]

From o- +‎ kryć.

Verb

[edit]

okryć pf (imperfective okrywać)

  1. (transitive) to cover
  2. (reflexive with się) to cover oneself
Conjugation
[edit]
Conjugation of okryć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okryć
future tense 1st okryję okryjemy
2nd okryjesz okryjecie
3rd okryje okryją
impersonal okryje się
past tense 1st okryłem,
-(e)m okrył
okryłam,
-(e)m okryła
okryłom,
-(e)m okryło
okryliśmy,
-(e)śmy okryli
okryłyśmy,
-(e)śmy okryły
2nd okryłeś,
-(e)ś okrył
okryłaś,
-(e)ś okryła
okryłoś,
-(e)ś okryło
okryliście,
-(e)ście okryli
okryłyście,
-(e)ście okryły
3rd okrył okryła okryło okryli okryły
impersonal okryto
conditional 1st okryłbym,
bym okrył
okryłabym,
bym okryła
okryłobym,
bym okryło
okrylibyśmy,
byśmy okryli
okryłybyśmy,
byśmy okryły
2nd okryłbyś,
byś okrył
okryłabyś,
byś okryła
okryłobyś,
byś okryło
okrylibyście,
byście okryli
okryłybyście,
byście okryły
3rd okryłby,
by okrył
okryłaby,
by okryła
okryłoby,
by okryło
okryliby,
by okryli
okryłyby,
by okryły
impersonal okryto by
imperative 1st niech okryję okryjmy
2nd okryj okryjcie
3rd niech okryje niech okryją
passive adjectival participle okryty okryta okryte okryci okryte
anterior adverbial participle okrywszy
verbal noun okrycie
[edit]
nouns

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

okryć n

  1. genitive plural of okrycie

Further reading

[edit]
  • okryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okryć in Polish dictionaries at PWN