ogranica

Polish

Etymology

Univerbation of o +‎ granica.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ɔ.ɡraˈɲi.t͡sa/

Noun

ogranica f

1. (Kuyavia) place beyond the borders of a village

   na ogranicy ― beyond/outside the village/in a neighboring village

Further reading

• Józef Bliziński (1860) “ogranica”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 627
• Oskar Kolberg (1867) “ogranica”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274