ofuknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ fuknąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈfuk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧fuk‧nąć

Verb

[edit]

ofuknąć pf (imperfective ofukiwać)

  1. (transitive) to berate, to chide
    Synonyms: oburknąć, ofukać, sfukać

Conjugation

[edit]
Conjugation of ofuknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ofuknąć
future tense 1st ofuknę ofukniemy
2nd ofukniesz ofukniecie
3rd ofuknie ofukną
impersonal ofuknie się
past tense 1st ofuknąłem,
-(e)m ofuknął
ofuknęłam,
-(e)m ofuknęła
ofuknęłom,
-(e)m ofuknęło
ofuknęliśmy,
-(e)śmy ofuknęli
ofuknęłyśmy,
-(e)śmy ofuknęły
2nd ofuknąłeś,
-(e)ś ofuknął
ofuknęłaś,
-(e)ś ofuknęła
ofuknęłoś,
-(e)ś ofuknęło
ofuknęliście,
-(e)ście ofuknęli
ofuknęłyście,
-(e)ście ofuknęły
3rd ofuknął ofuknęła ofuknęło ofuknęli ofuknęły
impersonal ofuknięto
conditional 1st ofuknąłbym,
bym ofuknął
ofuknęłabym,
bym ofuknęła
ofuknęłobym,
bym ofuknęło
ofuknęlibyśmy,
byśmy ofuknęli
ofuknęłybyśmy,
byśmy ofuknęły
2nd ofuknąłbyś,
byś ofuknął
ofuknęłabyś,
byś ofuknęła
ofuknęłobyś,
byś ofuknęło
ofuknęlibyście,
byście ofuknęli
ofuknęłybyście,
byście ofuknęły
3rd ofuknąłby,
by ofuknął
ofuknęłaby,
by ofuknęła
ofuknęłoby,
by ofuknęło
ofuknęliby,
by ofuknęli
ofuknęłyby,
by ofuknęły
impersonal ofuknięto by
imperative 1st niech ofuknę ofuknijmy
2nd ofuknij ofuknijcie
3rd niech ofuknie niech ofukną
passive adjectival participle ofuknięty ofuknięta ofuknięte ofuknięci ofuknięte
anterior adverbial participle ofuknąwszy
verbal noun ofuknięcie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adjective
verb

Further reading

[edit]
  • ofuknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ofuknąć in Polish dictionaries at PWN