oflofa
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]Verb
[edit]oflofa (weak verb, third-person singular past indicative oflofaði, supine oflofað)
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Conjugation
[edit]oflofa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að oflofa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
oflofað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
oflofandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég oflofa | við oflofum | present (nútíð) |
ég oflofi | við oflofum |
þú oflofar | þið oflofið | þú oflofir | þið oflofið | ||
hann, hún, það oflofar | þeir, þær, þau oflofa | hann, hún, það oflofi | þeir, þær, þau oflofi | ||
past (þátíð) |
ég oflofaði | við oflofuðum | past (þátíð) |
ég oflofaði | við oflofuðum |
þú oflofaðir | þið oflofuðuð | þú oflofaðir | þið oflofuðuð | ||
hann, hún, það oflofaði | þeir, þær, þau oflofuðu | hann, hún, það oflofaði | þeir, þær, þau oflofuðu | ||
imperative (boðháttur) |
oflofa (þú) | oflofið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
oflofaðu | oflofiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að oflofast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
oflofast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
oflofandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég oflofast | við oflofumst | present (nútíð) |
ég oflofist | við oflofumst |
þú oflofast | þið oflofist | þú oflofist | þið oflofist | ||
hann, hún, það oflofast | þeir, þær, þau oflofast | hann, hún, það oflofist | þeir, þær, þau oflofist | ||
past (þátíð) |
ég oflofaðist | við oflofuðumst | past (þátíð) |
ég oflofaðist | við oflofuðumst |
þú oflofaðist | þið oflofuðust | þú oflofaðist | þið oflofuðust | ||
hann, hún, það oflofaðist | þeir, þær, þau oflofuðust | hann, hún, það oflofaðist | þeir, þær, þau oflofuðust | ||
imperative (boðháttur) |
oflofast (þú) | oflofist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
oflofastu | oflofisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
oflofaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
oflofaður | oflofuð | oflofað | oflofaðir | oflofaðar | oflofuð | |
accusative (þolfall) |
oflofaðan | oflofaða | oflofað | oflofaða | oflofaðar | oflofuð | |
dative (þágufall) |
oflofuðum | oflofaðri | oflofuðu | oflofuðum | oflofuðum | oflofuðum | |
genitive (eignarfall) |
oflofaðs | oflofaðrar | oflofaðs | oflofaðra | oflofaðra | oflofaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
oflofaði | oflofaða | oflofaða | oflofuðu | oflofuðu | oflofuðu | |
accusative (þolfall) |
oflofaða | oflofuðu | oflofaða | oflofuðu | oflofuðu | oflofuðu | |
dative (þágufall) |
oflofaða | oflofuðu | oflofaða | oflofuðu | oflofuðu | oflofuðu | |
genitive (eignarfall) |
oflofaða | oflofuðu | oflofaða | oflofuðu | oflofuðu | oflofuðu |