Jump to content

odrętwieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ drętwieć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

odrętwieć pf (imperfective drętwieć)

  1. (intransitive) to stiffen, (of limbs or extremeties) to go numb, to fall asleep

Conjugation

[edit]
Conjugation of odrętwieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odrętwieć
future tense 1st odrętwieję odrętwiejemy
2nd odrętwiejesz odrętwiejecie
3rd odrętwieje odrętwieją
impersonal odrętwieje się
past tense 1st odrętwiałem,
-(e)m odrętwiał
odrętwiałam,
-(e)m odrętwiała
odrętwiałom,
-(e)m odrętwiało
odrętwieliśmy,
-(e)śmy odrętwieli
odrętwiałyśmy,
-(e)śmy odrętwiały
2nd odrętwiałeś,
-(e)ś odrętwiał
odrętwiałaś,
-(e)ś odrętwiała
odrętwiałoś,
-(e)ś odrętwiało
odrętwieliście,
-(e)ście odrętwieli
odrętwiałyście,
-(e)ście odrętwiały
3rd odrętwiał odrętwiała odrętwiało odrętwieli odrętwiały
impersonal odrętwiano
conditional 1st odrętwiałbym,
bym odrętwiał
odrętwiałabym,
bym odrętwiała
odrętwiałobym,
bym odrętwiało
odrętwielibyśmy,
byśmy odrętwieli
odrętwiałybyśmy,
byśmy odrętwiały
2nd odrętwiałbyś,
byś odrętwiał
odrętwiałabyś,
byś odrętwiała
odrętwiałobyś,
byś odrętwiało
odrętwielibyście,
byście odrętwieli
odrętwiałybyście,
byście odrętwiały
3rd odrętwiałby,
by odrętwiał
odrętwiałaby,
by odrętwiała
odrętwiałoby,
by odrętwiało
odrętwieliby,
by odrętwieli
odrętwiałyby,
by odrętwiały
impersonal odrętwiano by
imperative 1st niech odrętwieję odrętwiejmy
2nd odrętwiej odrętwiejcie
3rd niech odrętwieje niech odrętwieją
anterior adverbial participle odrętwiawszy
verbal noun odrętwienie

Further reading

[edit]
  • odrętwieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrętwieć in Polish dictionaries at PWN