odpust

Polish

Etymology

Deverbal from odpuścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔt.pust/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtpust
• Syllabification: od‧pust

Noun

odpust m inan

1. (Roman Catholicism) indulgence (pardon or release from the expectation of punishment in purgatory)
2. (Roman Catholicism) parish festival

Declension

Declension of odpust

	singular	plural
nominative	odpust	odpusty
genitive	odpustu	odpustów
dative	odpustowi	odpustom
accusative	odpust	odpusty
instrumental	odpustem	odpustami
locative	odpuście	odpustach
vocative	odpuście	odpusty

Derived terms

adjectives

• odpustny
• odpustowy

 

Related terms

verbs

• odpuszczać
• odpuścić

 

Further reading

• odpust in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odpust in Polish dictionaries at PWN