odpuścić

Polish

Etymology

From od- +‎ puścić; a calque of Latin absolvō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: od‧puś‧cić

Verb

odpuścić pf (imperfective odpuszczać)

1. (transitive) to absolve, to pardon, to remit

   Synonyms: wybaczyć, przebaczyć, darować

2. (transitive) to let go

   Synonym: puścić

Conjugation

Conjugation of odpuścić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odpuścić
future tense	1st	odpuszczę			odpuścimy
	2nd	odpuścisz			odpuścicie
	3rd	odpuści			odpuszczą
	impersonal	odpuści się
past tense	1st	odpuściłem, -(e)m odpuścił	odpuściłam, -(e)m odpuściła	odpuściłom, -(e)m odpuściło	odpuściliśmy, -(e)śmy odpuścili	odpuściłyśmy, -(e)śmy odpuściły
	2nd	odpuściłeś, -(e)ś odpuścił	odpuściłaś, -(e)ś odpuściła	odpuściłoś, -(e)ś odpuściło	odpuściliście, -(e)ście odpuścili	odpuściłyście, -(e)ście odpuściły
	3rd	odpuścił	odpuściła	odpuściło	odpuścili	odpuściły
	impersonal	odpuszczono
conditional	1st	odpuściłbym, bym odpuścił	odpuściłabym, bym odpuściła	odpuściłobym, bym odpuściło	odpuścilibyśmy, byśmy odpuścili	odpuściłybyśmy, byśmy odpuściły
	2nd	odpuściłbyś, byś odpuścił	odpuściłabyś, byś odpuściła	odpuściłobyś, byś odpuściło	odpuścilibyście, byście odpuścili	odpuściłybyście, byście odpuściły
	3rd	odpuściłby, by odpuścił	odpuściłaby, by odpuściła	odpuściłoby, by odpuściło	odpuściliby, by odpuścili	odpuściłyby, by odpuściły
	impersonal	odpuszczono by
imperative	1st	niech odpuszczę			odpuśćmy
	2nd	odpuść			odpuśćcie
	3rd	niech odpuści			niech odpuszczą
passive adjectival participle		odpuszczony	odpuszczona	odpuszczone	odpuszczeni	odpuszczone
anterior adverbial participle		odpuściwszy
verbal noun		odpuszczenie

Further reading

• odpuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odpuścić in Polish dictionaries at PWN