Jump to content

odpowiedźca

From Wiktionary, the free dictionary
See also: odpowiedźcą

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From odpowiedzieć +‎ -ca. First attested in 1455–1460.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔtpɔvjɛ(ː)t͡ɕt͡sa/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔtpɔvjɛt͡ɕt͡sa/, /ɔtpɔvjet͡ɕt͡sa/

Noun

[edit]

odpowiedźca

  1. (law) defendant
    Synonym: odpowiadacz
    • 1884 [c. 1455-1460], “Die Magdeburger Urtheile. Ein Deutschen Rechtes in polnischer Sprache aus der Mitte des XV Jahrhunderts”, in Aleksander Brückner, editor, Archiv für slavische Philologie, pages 60, 1:
      Kthoremv vpadnye ten ortel, szlowye ktho straczy, bandz powod, bandz odpowyedzczą, ten ma zaplaczycz thy pyenadze za ten ortel
      [Ktoremu upadnie ten ortel, słowie kto straci, bądź powod, bądź odpowiedźca, ten ma zapłacić ty pieniądze za ten ortel]
[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odpowiedźca”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN