From od- + począć.
odpocząć pf (imperfective odpoczywać)
- (intransitive) to rest, to relax
| Conjugation of odpocząć pf
|
| odpocząć
|
| odpocznę
|
odpoczniemy
|
| odpoczniesz
|
odpoczniecie
|
| odpocznie
|
odpoczną
|
| odpocznie się
|
odpocząłem,
-(e)m odpoczął
|
odpoczęłam,
-(e)m odpoczęła
|
odpoczęłom,
-(e)m odpoczęło
|
odpoczęliśmy,
-(e)śmy odpoczęli
|
odpoczęłyśmy,
-(e)śmy odpoczęły
|
odpocząłeś,
-(e)ś odpoczął
|
odpoczęłaś,
-(e)ś odpoczęła
|
odpoczęłoś,
-(e)ś odpoczęło
|
odpoczęliście,
-(e)ście odpoczęli
|
odpoczęłyście,
-(e)ście odpoczęły
|
| odpoczął
|
odpoczęła
|
odpoczęło
|
odpoczęli
|
odpoczęły
|
| odpoczęto
|
odpocząłbym,
bym odpoczął
|
odpoczęłabym,
bym odpoczęła
|
odpoczęłobym,
bym odpoczęło
|
odpoczęlibyśmy,
byśmy odpoczęli
|
odpoczęłybyśmy,
byśmy odpoczęły
|
odpocząłbyś,
byś odpoczął
|
odpoczęłabyś,
byś odpoczęła
|
odpoczęłobyś,
byś odpoczęło
|
odpoczęlibyście,
byście odpoczęli
|
odpoczęłybyście,
byście odpoczęły
|
odpocząłby,
by odpoczął
|
odpoczęłaby,
by odpoczęła
|
odpoczęłoby,
by odpoczęło
|
odpoczęliby,
by odpoczęli
|
odpoczęłyby,
by odpoczęły
|
| odpoczęto by
|
| niech odpocznę
|
odpocznijmy
|
| odpocznij
|
odpocznijcie
|
| niech odpocznie
|
niech odpoczną
|
| odpocząwszy
|
| odpoczęcie
|
- odpocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odpocząć in Polish dictionaries at PWN
