odpad

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otъpadъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈotpat]

• Audio:

  (file)

Noun

odpad m inan

1. waste (useless products, garbage), refuse

Declension

Declension of odpad (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	odpad	odpady
genitive	odpadu	odpadů
dative	odpadu	odpadům
accusative	odpad	odpady
vocative	odpade	odpady
locative	odpadu	odpadech
instrumental	odpadem	odpady

Related terms

• odpadek
• třídění odpadu

 

Further reading

• “odpad”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “odpad”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “odpad”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otъpadъ. By surface analysis, deverbal from odpadać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔt.pat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtpat
• Syllabification: od‧pad

Noun

odpad m inan

1. waste product, byproduct
2. (in the plural) waste, dross, garbage, refuse

   Synonym: nieczystości

Declension

Declension of odpad

	singular	plural
nominative	odpad	odpady
genitive	odpadu	odpadów
dative	odpadowi	odpadom
accusative	odpad	odpady
instrumental	odpadem	odpadami
locative	odpadzie	odpadach
vocative	odpadzie	odpady

Derived terms

adjectives

• bezodpadowy
• odpadowy

 

Further reading

• odpad in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odpad in Polish dictionaries at PWN