obwieźć

Polish

From ob- +‎ wieźć.

obwieźć pf (imperfective obwozić)

Conjugation of obwieźć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obwieźć
future tense	1^st	obwiozę			obwieziemy
	2^nd	obwieziesz			obwieziecie
	3^rd	obwiezie			obwiozą
	impersonal	obwiezie się
past tense	1^st	obwiozłem, -(e)m obwiózł	obwiozłam, -(e)m obwiozła	obwiozłom, -(e)m obwiozło	obwieźliśmy, -(e)śmy obwieźli	obwiozłyśmy, -(e)śmy obwiozły
	2^nd	obwiozłeś, -(e)ś obwiózł	obwiozłaś, -(e)ś obwiozła	obwiozłoś, -(e)ś obwiozło	obwieźliście, -(e)ście obwieźli	obwiozłyście, -(e)ście obwiozły
	3^rd	obwiózł	obwiozła	obwiozło	obwieźli	obwiozły
	impersonal	obwieziono
conditional	1^st	obwiózłbym, bym obwiózł	obwiozłabym, bym obwiozła	obwiozłobym, bym obwiozło	obwieźlibyśmy, byśmy obwieźli	obwiozłybyśmy, byśmy obwiozły
	2^nd	obwiózłbyś, byś obwiózł	obwiozłabyś, byś obwiozła	obwiozłobyś, byś obwiozło	obwieźlibyście, byście obwieźli	obwiozłybyście, byście obwiozły
	3^rd	obwiózłby, by obwiózł	obwiozłaby, by obwiozła	obwiozłoby, by obwiozło	obwieźliby, by obwieźli	obwiozłyby, by obwiozły
	impersonal	obwieziono by
imperative	1^st	niech obwiozę			obwieźmy
	2^nd	obwieź			obwieźcie
	3^rd	niech obwiezie			niech obwiozą
passive adjectival participle		obwieziony	obwieziona	obwiezione	obwiezieni	obwiezione
anterior adverbial participle		obwiózłszy
verbal noun		obwiezienie

adjective

noun