obwieść

Polish

Etymology

From ob- +‎ wieść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔb.vjɛɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbvjɛɕt͡ɕ
• Syllabification: ob‧wieść
• Homophone: obwieźć

Verb

obwieść pf (imperfective obwodzić)

1. (transitive) to outline, to border, to frame
2. (transitive) to guide around, to lead around, to show around

Conjugation

Conjugation of obwieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obwieść
future tense	1st	obwiodę			obwiedziemy
	2nd	obwiedziesz			obwiedziecie
	3rd	obwiedzie			obwiodą
	impersonal	obwiedzie się
past tense	1st	obwiodłem, -(e)m obwiódł	obwiodłam, -(e)m obwiodła	obwiodłom, -(e)m obwiodło	obwiedliśmy, -(e)śmy obwiedli	obwiodłyśmy, -(e)śmy obwiodły
	2nd	obwiodłeś, -(e)ś obwiódł	obwiodłaś, -(e)ś obwiodła	obwiodłoś, -(e)ś obwiodło	obwiedliście, -(e)ście obwiedli	obwiodłyście, -(e)ście obwiodły
	3rd	obwiódł	obwiodła	obwiodło	obwiedli	obwiodły
	impersonal	obwiedziono
conditional	1st	obwiódłbym, bym obwiódł	obwiodłabym, bym obwiodła	obwiodłobym, bym obwiodło	obwiedlibyśmy, byśmy obwiedli	obwiodłybyśmy, byśmy obwiodły
	2nd	obwiódłbyś, byś obwiódł	obwiodłabyś, byś obwiodła	obwiodłobyś, byś obwiodło	obwiedlibyście, byście obwiedli	obwiodłybyście, byście obwiodły
	3rd	obwiódłby, by obwiódł	obwiodłaby, by obwiodła	obwiodłoby, by obwiodło	obwiedliby, by obwiedli	obwiodłyby, by obwiodły
	impersonal	obwiedziono by
imperative	1st	niech obwiodę			obwiedźmy
	2nd	obwiedź			obwiedźcie
	3rd	niech obwiedzie			niech obwiodą
passive adjectival participle		obwiedziony	obwiedziona	obwiedzione	obwiedzeni	obwiedzione
anterior adverbial participle		obwiódłszy
verbal noun		obwiedzenie

Further reading

• obwieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obwieść in Polish dictionaries at PWN