obornik

Polish

Etymology

From obora +‎ -nik.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈbɔr.ɲik/

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /ɔˈbɔr.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrɲik
• Syllabification: o‧bor‧nik

Noun

obornik m inan

1. manure (excrement)

   Synonyms: gnój, nawóz

2. (archaic) cowshed

   Synonym: obora

Declension

Declension of obornik

	singular	plural
nominative	obornik	oborniki
genitive	obornika	oborników
dative	obornikowi	obornikom
accusative	obornik	oborniki
instrumental	obornikiem	obornikami
locative	oborniku	obornikach
vocative	oborniku	oborniki

Derived terms

adjective

• bezobornikowy

 

proper noun

• Oborniki

 

Related terms

adjectives

• obornicki
• oborny
• oborowy

 

nouns

• oborek
• oborka
• oborniczanin
• oborniczanka

 

Further reading

• obornik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obornik in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1877) “obornik”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 21