obleczenie

Polish

Alternative forms

• oblecenie (Far Masovian)

Etymology

From oblec +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.blɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧ble‧cze‧nie

Noun

obleczenie n

1. (uncountable) verbal noun of oblec
2. (countable, obsolete or dialectal) Synonym of ubranie

Declension

Declension of obleczenie

	singular	plural
nominative	obleczenie	obleczenia
genitive	obleczenia	obleczeń
dative	obleczeniu	obleczeniom
accusative	obleczenie	obleczenia
instrumental	obleczeniem	obleczeniami
locative	obleczeniu	obleczeniach
vocative	obleczenie	obleczenia

Further reading

• obleczenie in Polish dictionaries at PWN