Jump to content

obkładka

From Wiktionary, the free dictionary
See also: obkładką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From obkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔpˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: ob‧kład‧ka

Noun

[edit]

obkładka f

  1. (obsolete) cover (that which covers)
    Synonym: okładka

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjective
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ P G Poinsot (1807) Przyiaciel gospodarzy i ogrodników : dzieło zawieraiące wiadomości do poięcia łatwe a doświadczeniem stwierdzone, tudzież prawidła ogólne i szczególne chodzenia koło roli i ogrodów[1] (in Polish), volume 2, Ogrodnictwo, page 114

Further reading

[edit]