obetrzeć

Polish

Etymology

From obe- +‎ trzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbɛ.tʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛtʂɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧be‧trzeć

Verb

obetrzeć pf (imperfective obcierać)

1. (transitive) to wipe away, to mop

   Obtarła pot z czoła ręcznikiem. ― She mopped the sweat from her brow with a towel.

2. (transitive) to scrape, to graze, to skin, to bark

   Biegacz się potknął i obtarł sobie łokieć. ― The runner tripped and grazed his elbow.

3. (reflexive with się) to chafe, to rub
4. (reflexive with się) to graze, to brush (touch lightly in passing) [with o (+ accusative) ‘against something’]

Conjugation

Conjugation of obetrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obetrzeć
future tense	1st	obetrę			obetrzemy
	2nd	obetrzesz			obetrzecie
	3rd	obetrze			obetrą
	impersonal	obetrze się
past tense	1st	obtarłem, -(e)m obtarł	obtarłam, -(e)m obtarła	obtarłom, -(e)m obtarło	obtarliśmy, -(e)śmy obtarli	obtarłyśmy, -(e)śmy obtarły
	2nd	obtarłeś, -(e)ś obtarł	obtarłaś, -(e)ś obtarła	obtarłoś, -(e)ś obtarło	obtarliście, -(e)ście obtarli	obtarłyście, -(e)ście obtarły
	3rd	obtarł	obtarła	obtarło	obtarli	obtarły
	impersonal	obtarto
conditional	1st	obtarłbym, bym obtarł	obtarłabym, bym obtarła	obtarłobym, bym obtarło	obtarlibyśmy, byśmy obtarli	obtarłybyśmy, byśmy obtarły
	2nd	obtarłbyś, byś obtarł	obtarłabyś, byś obtarła	obtarłobyś, byś obtarło	obtarlibyście, byście obtarli	obtarłybyście, byście obtarły
	3rd	obtarłby, by obtarł	obtarłaby, by obtarła	obtarłoby, by obtarło	obtarliby, by obtarli	obtarłyby, by obtarły
	impersonal	obtarto by
imperative	1st	niech obetrę			obetrzyjmy
	2nd	obetrzyj			obetrzyjcie
	3rd	niech obetrze			niech obetrą
passive adjectival participle		obtarty	obtarta	obtarte	obtarci	obtarte
anterior adverbial participle		obtarłszy
verbal noun		obtarcie

Further reading

• obetrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obetrzeć in Polish dictionaries at PWN