oberżnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From obe- +‎ rżnąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

oberżnąć pf (imperfective obrzynać)

  1. (transitive) to cut off, to lop
    Synonyms: odciąć, odkroić

Conjugation

[edit]
Conjugation of oberżnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oberżnąć
future tense 1st oberżnę oberżniemy
2nd oberżniesz oberżniecie
3rd oberżnie oberżną
impersonal oberżnie się
past tense 1st oberżnąłem,
-(e)m oberżnął
oberżnęłam,
-(e)m oberżnęła
oberżnęłom,
-(e)m oberżnęło
oberżnęliśmy,
-(e)śmy oberżnęli
oberżnęłyśmy,
-(e)śmy oberżnęły
2nd oberżnąłeś,
-(e)ś oberżnął
oberżnęłaś,
-(e)ś oberżnęła
oberżnęłoś,
-(e)ś oberżnęło
oberżnęliście,
-(e)ście oberżnęli
oberżnęłyście,
-(e)ście oberżnęły
3rd oberżnął oberżnęła oberżnęło oberżnęli oberżnęły
impersonal oberżnięto
conditional 1st oberżnąłbym,
bym oberżnął
oberżnęłabym,
bym oberżnęła
oberżnęłobym,
bym oberżnęło
oberżnęlibyśmy,
byśmy oberżnęli
oberżnęłybyśmy,
byśmy oberżnęły
2nd oberżnąłbyś,
byś oberżnął
oberżnęłabyś,
byś oberżnęła
oberżnęłobyś,
byś oberżnęło
oberżnęlibyście,
byście oberżnęli
oberżnęłybyście,
byście oberżnęły
3rd oberżnąłby,
by oberżnął
oberżnęłaby,
by oberżnęła
oberżnęłoby,
by oberżnęło
oberżnęliby,
by oberżnęli
oberżnęłyby,
by oberżnęły
impersonal oberżnięto by
imperative 1st niech oberżnę oberżnijmy
2nd oberżnij oberżnijcie
3rd niech oberżnie niech oberżną
passive adjectival participle oberżnięty oberżnięta oberżnięte oberżnięci oberżnięte
anterior adverbial participle oberżnąwszy
verbal noun oberżnięcie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • oberżnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oberżnąć in Polish dictionaries at PWN