Jump to content

obłapić

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ôbłapić

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From ob- +‎ łapa +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
 
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: ob‧ła‧pić

Verb

[edit]

obłapić pf (imperfective obłapiać)

  1. (transitive, colloquial, derogatory) to paw (to embrace and squeeze someone tightly for erotic purposes)
    1. (transitive, Kielce, Żywiec) to hug (to embrace for romantic purposes)
  2. (transitive, literary) to grab somebody or something and hold on tight
    1. (transitive, Far Masovian, Kielce, Lasovia) to grab by the legs
      Obłapiółem pana i puściół mi kónie z obory. (Far Masovian)I grabbed the man by the legs and he let my horses out of the byre.
      Obłapze panią matkę za nogi. (Kielce)Grab the mother by the legs.
      Obłap ojca za nogi. (Lasovia)Grab dad by the legs.
  3. (reflexive with się, colloquial, derogatory) to paw each other
  4. (reflexive with się, literary) to embrace one another

Conjugation

[edit]
Conjugation of obłapić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obłapić
future tense 1st obłapię obłapimy
2nd obłapisz obłapicie
3rd obłapi obłapią
impersonal obłapi się
past tense 1st obłapiłem,
-(e)m obłapił
obłapiłam,
-(e)m obłapiła
obłapiłom,
-(e)m obłapiło
obłapiliśmy,
-(e)śmy obłapili
obłapiłyśmy,
-(e)śmy obłapiły
2nd obłapiłeś,
-(e)ś obłapił
obłapiłaś,
-(e)ś obłapiła
obłapiłoś,
-(e)ś obłapiło
obłapiliście,
-(e)ście obłapili
obłapiłyście,
-(e)ście obłapiły
3rd obłapił obłapiła obłapiło obłapili obłapiły
impersonal obłapiono
conditional 1st obłapiłbym,
bym obłapił
obłapiłabym,
bym obłapiła
obłapiłobym,
bym obłapiło
obłapilibyśmy,
byśmy obłapili
obłapiłybyśmy,
byśmy obłapiły
2nd obłapiłbyś,
byś obłapił
obłapiłabyś,
byś obłapiła
obłapiłobyś,
byś obłapiło
obłapilibyście,
byście obłapili
obłapiłybyście,
byście obłapiły
3rd obłapiłby,
by obłapił
obłapiłaby,
by obłapiła
obłapiłoby,
by obłapiło
obłapiliby,
by obłapili
obłapiłyby,
by obłapiły
impersonal obłapiono by
imperative 1st niech obłapię obłapmy
2nd obłap obłapcie
3rd niech obłapi niech obłapią
passive adjectival participle obłapiony obłapiona obłapione obłapieni obłapione
anterior adverbial participle obłapiwszy
verbal noun obłapienie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • obłapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obłapić in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “obłaṕać”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 116
  • Izydor Kopernicki (1875) “obłapić”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 373
  • Władysław Siarkowski (1878) “obłapić”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 249
  • Zygmunt Wasilewski (1895) “obłapić”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 93
  • Oskar Kolberg (1865) “obłapić”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 263