nowożeniec

Polish

Etymology

From nowy +‎ -o- +‎ żenić +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔ.vɔˈʐɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: no‧wo‧że‧niec

Noun

nowożeniec m pers

1. newlywed man

   Synonyms: młody, oblubieniec, pan młody

2. (in the plural) newlyweds (newly married couple)

   Synonyms: młoda para, młodzi, oblubieńcy, państwo młodzi

Declension

Declension of nowożeniec

	singular	plural
nominative	nowożeniec	nowożeńcy/nowożeńce (deprecative)
genitive	nowożeńca	nowożeńców
dative	nowożeńcowi	nowożeńcom
accusative	nowożeńca	nowożeńców
instrumental	nowożeńcem	nowożeńcami
locative	nowożeńcu	nowożeńcach
vocative	nowożeńcze	nowożeńcy

Related terms

nouns

• nowożeństwo

 

Further reading

• nowożeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nowożeniec in Polish dictionaries at PWN