nocitus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of noceō.
Participle
[edit]nocitus (feminine nocita, neuter nocitum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | nocitus | nocita | nocitum | nocitī | nocitae | nocita | |
genitive | nocitī | nocitae | nocitī | nocitōrum | nocitārum | nocitōrum | |
dative | nocitō | nocitae | nocitō | nocitīs | |||
accusative | nocitum | nocitam | nocitum | nocitōs | nocitās | nocita | |
ablative | nocitō | nocitā | nocitō | nocitīs | |||
vocative | nocite | nocita | nocitum | nocitī | nocitae | nocita |
References
[edit]- "nocitus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)