niksen

Dutch

Etymology

Verbification of niks (literally “nothing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnɪk.sə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: nik‧sen
• Rhymes: -ɪksən

Verb

niksen

1. (informal, intransitive) to do nothing, to loaf, to idle
   • 1953 April 29, “Toon Hermans speurt naar één procent bruikbaar talent”, in Leeuwarder Courant, page 3:

     Hij bedoelde daarmee niet, dat hij wilde doorgaan met niksen, zoals hij nu een jaar genikst heeft.

     By that he did not mean that he would continue doing nothing, as he has been doing nothing for a year now.

Conjugation

Conjugation of niksen (weak)
infinitive	niksen
past singular	nikste
past participle	genikst
infinitive	niksen
gerund	niksen n
	present tense	past tense
1st person singular	niks	nikste
2nd person sing. (jij)	nikst, niks2	nikste
2nd person sing. (u)	nikst	nikste
2nd person sing. (gij)	nikst	nikste
3rd person singular	nikst	nikste
plural	niksen	niksten
subjunctive sing.1	nikse	nikste
subjunctive plur.1	niksen	niksten
imperative sing.	niks
imperative plur.1	nikst
participles	niksend	genikst
1) Archaic. 2) In case of inversion.