nierozłączny

Polish

Etymology

From nie- +‎ rozłączny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.rɔzˈwɔnt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂnɘ
• Syllabification: nie‧roz‧łącz‧ny

Adjective

nierozłączny (not comparable, derived adverb nierozłącznie)

1. inextricable, inseparable

   Synonyms: nieodłączny, nierozdzielny, nierozerwalny

Declension

Declension of nierozłączny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nierozłączny		nierozłączna	nierozłączne	nierozłączni	nierozłączne
genitive	nierozłącznego		nierozłącznej	nierozłącznego	nierozłącznych
dative	nierozłącznemu		nierozłącznej	nierozłącznemu	nierozłącznym
accusative	nierozłącznego	nierozłączny	nierozłączną	nierozłączne	nierozłącznych	nierozłączne
instrumental	nierozłącznym		nierozłączną	nierozłącznym	nierozłącznymi
locative	nierozłącznym		nierozłącznej	nierozłącznym	nierozłącznych

Derived terms

(noun):

• nierozłączność

Related terms

(adjective):

• nierozłączalny

(noun):

• nierozłączka

Further reading

• nierozłączny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nierozłączny in Polish dictionaries at PWN
• nierozłączny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego