nieokiełznany

Polish

Etymology

From nie- +‎ okiełznany.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.ɔ.kjɛwˈzna.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: nie‧o‧kieł‧zna‧ny

Adjective

nieokiełznany (comparative bardziej nieokiełznany, superlative najbardziej nieokiełznany, no derived adverb)

1. (literary) uncontrollable, rampant, wanton, unbridled, unchecked (unable to be controlled or restrained)

Declension

Declension of nieokiełznany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nieokiełznany		nieokiełznana	nieokiełznane	nieokiełznani	nieokiełznane
genitive	nieokiełznanego		nieokiełznanej	nieokiełznanego	nieokiełznanych
dative	nieokiełznanemu		nieokiełznanej	nieokiełznanemu	nieokiełznanym
accusative	nieokiełznanego	nieokiełznany	nieokiełznaną	nieokiełznane	nieokiełznanych	nieokiełznane
instrumental	nieokiełznanym		nieokiełznaną	nieokiełznanym	nieokiełznanymi
locative	nieokiełznanym		nieokiełznanej	nieokiełznanym	nieokiełznanych

Related terms

nouns

• kiełzno

 

verbs

• kiełznać impf
• okiełznać pf, okiełznywać impf

 

Further reading

• nieokiełznany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nieokiełznany in Polish dictionaries at PWN