naręczny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *na rǫcě + -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈrɛnt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɛnt͡ʂnɘ
• Syllabification: na‧ręcz‧ny

Adjective

naręczny (not comparable, no derived adverb)

1. worn on the hand

Declension

Declension of naręczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	naręczny		naręczna	naręczne	naręczni	naręczne
genitive	naręcznego		naręcznej	naręcznego	naręcznych
dative	naręcznemu		naręcznej	naręcznemu	naręcznym
accusative	naręcznego	naręczny	naręczną	naręczne	naręcznych	naręczne
instrumental	naręcznym		naręczną	naręcznym	naręcznymi
locative	naręcznym		naręcznej	naręcznym	naręcznych

Further reading

• naręczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naręczny in Polish dictionaries at PWN