naprzemienny

Polish

Etymology

From na przemian +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.pʂɛˈmjɛn.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɘ
• Syllabification: na‧prze‧mien‧ny

Adjective

naprzemienny (not comparable, derived adverb naprzemiennie)

1. alternate

Declension

Declension of naprzemienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	naprzemienny		naprzemienna	naprzemienne	naprzemienni	naprzemienne
genitive	naprzemiennego		naprzemiennej	naprzemiennego	naprzemiennych
dative	naprzemiennemu		naprzemiennej	naprzemiennemu	naprzemiennym
accusative	naprzemiennego	naprzemienny	naprzemienną	naprzemienne	naprzemiennych	naprzemienne
instrumental	naprzemiennym		naprzemienną	naprzemiennym	naprzemiennymi
locative	naprzemiennym		naprzemiennej	naprzemiennym	naprzemiennych

Further reading

• naprzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naprzemienny in Polish dictionaries at PWN