napraszać

Polish

Etymology

From naprosić +‎ -ać. First attested in 1583.^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /naˈpra.ʂat͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): /naˈpra.ʂat͡ɕ/, /nɒˈpra.ʂat͡ɕ/

Rhymes: -aʂat͡ɕ
Syllabification: na‧pra‧szać

Verb

napraszać impf

(reflexive with się) to importune, to implore; to bother (to request or suggest many times in an annoying manner) [with genitive ‘for what’; or with dative ‘whom’; or with o (+ accusative) ‘for what’; or with z (+ instrumental) ‘with what’; or with żeby (+ clause) ‘to do what’]
(reflexive with się) to ask for it; to dig oneself in a hole (to create a bad situation with one's behavior) [with o (+ accusative); or with żeby (+ clause)]
Synonym: prosić się
(reflexive with się) to come to mind (to suddenly become the object of someone's thoughts)
Synonyms: narzucać się, nasuwać się

Conjugation

Conjugation of napraszać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napraszać
present tense	1^st	napraszam			napraszamy
	2^nd	napraszasz			napraszacie
	3^rd	naprasza			napraszają
	impersonal	naprasza się
past tense	1^st	napraszałem, -(e)m napraszał	napraszałam, -(e)m napraszała	napraszałom, -(e)m napraszało	napraszaliśmy, -(e)śmy napraszali	napraszałyśmy, -(e)śmy napraszały
	2^nd	napraszałeś, -(e)ś napraszał	napraszałaś, -(e)ś napraszała	napraszałoś, -(e)ś napraszało	napraszaliście, -(e)ście napraszali	napraszałyście, -(e)ście napraszały
	3^rd	napraszał	napraszała	napraszało	napraszali	napraszały
	impersonal	napraszano
future tense	1^st	będę napraszał, będę napraszać	będę napraszała, będę napraszać	będę napraszało, będę napraszać	będziemy napraszali, będziemy napraszać	będziemy napraszały, będziemy napraszać
	2^nd	będziesz napraszał, będziesz napraszać	będziesz napraszała, będziesz napraszać	będziesz napraszało, będziesz napraszać	będziecie napraszali, będziecie napraszać	będziecie napraszały, będziecie napraszać
	3^rd	będzie napraszał, będzie napraszać	będzie napraszała, będzie napraszać	będzie napraszało, będzie napraszać	będą napraszali, będą napraszać	będą napraszały, będą napraszać
	impersonal	będzie napraszać się
conditional	1^st	napraszałbym, bym napraszał	napraszałabym, bym napraszała	napraszałobym, bym napraszało	napraszalibyśmy, byśmy napraszali	napraszałybyśmy, byśmy napraszały
	2^nd	napraszałbyś, byś napraszał	napraszałabyś, byś napraszała	napraszałobyś, byś napraszało	napraszalibyście, byście napraszali	napraszałybyście, byście napraszały
	3^rd	napraszałby, by napraszał	napraszałaby, by napraszała	napraszałoby, by napraszało	napraszaliby, by napraszali	napraszałyby, by napraszały
	impersonal	napraszano by
imperative	1^st	niech napraszam			napraszajmy
	2^nd	napraszaj			napraszajcie
	3^rd	niech naprasza			niech napraszają
active adjectival participle		napraszający	napraszająca	napraszające	napraszający	napraszające
contemporary adverbial participle		napraszając
verbal noun		napraszanie

References

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “napraszać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Further reading