napocząć

Polish

Etymology

From na- +‎ począć.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
• Syllabification: na‧po‧cząć

Verb

napocząć pf (imperfective napoczynać)

1. (transitive) to broach, to set abroach
2. (transitive, rare) to commence, to start

   Synonyms: rozpocząć, zacząć

Conjugation

Conjugation of napocząć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napocząć
future tense	1st	napocznę			napoczniemy
	2nd	napoczniesz			napoczniecie
	3rd	napocznie			napoczną
	impersonal	napocznie się
past tense	1st	napocząłem, -(e)m napoczął	napoczęłam, -(e)m napoczęła	napoczęłom, -(e)m napoczęło	napoczęliśmy, -(e)śmy napoczęli	napoczęłyśmy, -(e)śmy napoczęły
	2nd	napocząłeś, -(e)ś napoczął	napoczęłaś, -(e)ś napoczęła	napoczęłoś, -(e)ś napoczęło	napoczęliście, -(e)ście napoczęli	napoczęłyście, -(e)ście napoczęły
	3rd	napoczął	napoczęła	napoczęło	napoczęli	napoczęły
	impersonal	napoczęto
conditional	1st	napocząłbym, bym napoczął	napoczęłabym, bym napoczęła	napoczęłobym, bym napoczęło	napoczęlibyśmy, byśmy napoczęli	napoczęłybyśmy, byśmy napoczęły
	2nd	napocząłbyś, byś napoczął	napoczęłabyś, byś napoczęła	napoczęłobyś, byś napoczęło	napoczęlibyście, byście napoczęli	napoczęłybyście, byście napoczęły
	3rd	napocząłby, by napoczął	napoczęłaby, by napoczęła	napoczęłoby, by napoczęło	napoczęliby, by napoczęli	napoczęłyby, by napoczęły
	impersonal	napoczęto by
imperative	1st	niech napocznę			napocznijmy
	2nd	napocznij			napocznijcie
	3rd	niech napocznie			niech napoczną
passive adjectival participle		napoczęty	napoczęta	napoczęte	napoczęci	napoczęte
anterior adverbial participle		napocząwszy
verbal noun		napoczęcie

Further reading

• napocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• napocząć in Polish dictionaries at PWN