napić

Polish

Etymology

From na- +‎ pić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.pit͡ɕ/

• Audio 1; “napić”:

  (file)

• Audio 2; “napić się”:

  (file)

• Rhymes: -apit͡ɕ
• Syllabification: na‧pić

Verb

napić pf

1. (reflexive with się) to have a drink, to wet one's whistle (to drink a liquid) [with genitive]
2. (reflexive with się) to drink, to booze (to drink an alcoholic beverage (when no specific beverage is mentioned))

   Synonyms: popić, wypić

Conjugation

Conjugation of napić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		napić
future tense	1st	napiję			napijemy
	2nd	napijesz			napijecie
	3rd	napije			napiją
	impersonal	napije się
past tense	1st	napiłem, -(e)m napił	napiłam, -(e)m napiła	napiłom, -(e)m napiło	napiliśmy, -(e)śmy napili	napiłyśmy, -(e)śmy napiły
	2nd	napiłeś, -(e)ś napił	napiłaś, -(e)ś napiła	napiłoś, -(e)ś napiło	napiliście, -(e)ście napili	napiłyście, -(e)ście napiły
	3rd	napił	napiła	napiło	napili	napiły
	impersonal	napito
conditional	1st	napiłbym, bym napił	napiłabym, bym napiła	napiłobym, bym napiło	napilibyśmy, byśmy napili	napiłybyśmy, byśmy napiły
	2nd	napiłbyś, byś napił	napiłabyś, byś napiła	napiłobyś, byś napiło	napilibyście, byście napili	napiłybyście, byście napiły
	3rd	napiłby, by napił	napiłaby, by napiła	napiłoby, by napiło	napiliby, by napili	napiłyby, by napiły
	impersonal	napito by
imperative	1st	niech napiję			napijmy
	2nd	napij			napijcie
	3rd	niech napije			niech napiją
passive adjectival participle		napity	napita	napite	napici	napite
anterior adverbial participle		napiwszy
verbal noun		napicie

Derived terms

(adjectives):

• napity

Further reading

• napić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• napić in Polish dictionaries at PWN