From wy- + pić.
wypić pf (imperfective pić or wypijać)
- (transitive) to drink a portion of fluid (e.g. a cup of coffee; a can of beer) wholly
- Synonyms: see Thesaurus:pić
Conjugation of wypić pf
|
wypić
|
wypiję
|
wypijemy
|
wypijesz
|
wypijecie
|
wypije
|
wypiją
|
wypije się
|
wypiłem, -(e)m wypił
|
wypiłam, -(e)m wypiła
|
wypiłom, -(e)m wypiło
|
wypiliśmy, -(e)śmy wypili
|
wypiłyśmy, -(e)śmy wypiły
|
wypiłeś, -(e)ś wypił
|
wypiłaś, -(e)ś wypiła
|
wypiłoś, -(e)ś wypiło
|
wypiliście, -(e)ście wypili
|
wypiłyście, -(e)ście wypiły
|
wypił
|
wypiła
|
wypiło
|
wypili
|
wypiły
|
wypito
|
wypiłbym, bym wypił
|
wypiłabym, bym wypiła
|
wypiłobym, bym wypiło
|
wypilibyśmy, byśmy wypili
|
wypiłybyśmy, byśmy wypiły
|
wypiłbyś, byś wypił
|
wypiłabyś, byś wypiła
|
wypiłobyś, byś wypiło
|
wypilibyście, byście wypili
|
wypiłybyście, byście wypiły
|
wypiłby, by wypił
|
wypiłaby, by wypiła
|
wypiłoby, by wypiło
|
wypiliby, by wypili
|
wypiłyby, by wypiły
|
wypito by
|
niech wypiję
|
wypijmy
|
wypij
|
wypijcie
|
niech wypije
|
niech wypiją
|
wypity
|
wypita
|
wypite
|
wypici
|
wypite
|
wypiwszy
|
wypicie
|
- wypić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wypić in Polish dictionaries at PWN