naparzyć

Polish

Etymology

From na- +‎ parzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈpa.ʐɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʐɘt͡ɕ
• Syllabification: na‧pa‧rzyć

Verb

naparzyć pf (imperfective naparzać or parzyć)

1. (transitive) to infuse, to brew

Conjugation

Conjugation of naparzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naparzyć
future tense	1st	naparzę			naparzymy
	2nd	naparzysz			naparzycie
	3rd	naparzy			naparzą
	impersonal	naparzy się
past tense	1st	naparzyłem, -(e)m naparzył	naparzyłam, -(e)m naparzyła	naparzyłom, -(e)m naparzyło	naparzyliśmy, -(e)śmy naparzyli	naparzyłyśmy, -(e)śmy naparzyły
	2nd	naparzyłeś, -(e)ś naparzył	naparzyłaś, -(e)ś naparzyła	naparzyłoś, -(e)ś naparzyło	naparzyliście, -(e)ście naparzyli	naparzyłyście, -(e)ście naparzyły
	3rd	naparzył	naparzyła	naparzyło	naparzyli	naparzyły
	impersonal	naparzono
conditional	1st	naparzyłbym, bym naparzył	naparzyłabym, bym naparzyła	naparzyłobym, bym naparzyło	naparzylibyśmy, byśmy naparzyli	naparzyłybyśmy, byśmy naparzyły
	2nd	naparzyłbyś, byś naparzył	naparzyłabyś, byś naparzyła	naparzyłobyś, byś naparzyło	naparzylibyście, byście naparzyli	naparzyłybyście, byście naparzyły
	3rd	naparzyłby, by naparzył	naparzyłaby, by naparzyła	naparzyłoby, by naparzyło	naparzyliby, by naparzyli	naparzyłyby, by naparzyły
	impersonal	naparzono by
imperative	1st	niech naparzę			naparzmy
	2nd	naparz			naparzcie
	3rd	niech naparzy			niech naparzą
passive adjectival participle		naparzony	naparzona	naparzone	naparzeni	naparzone
anterior adverbial participle		naparzywszy
verbal noun		naparzenie

Further reading

• naparzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naparzyć in Polish dictionaries at PWN