nadziany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From nadziać +‎ -any.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈd͡ʑa.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: na‧dzia‧ny

Adjective

[edit]

nadziany (comparative bardziej nadziany, superlative najbardziej nadziany, no derived adverb)

  1. (slang) wealthy, affluent
    Synonyms: bogaty, dostatni, majętny, zasobny, zamożny, dziany
    Ten gość, z którym chodzi, to dopiero jest nadziany.The guy she goes out with... Now he's really loaded.

Declension

[edit]
[edit]
noun
verbs

Participle

[edit]

nadziany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of nadziać

Further reading

[edit]
  • nadziany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadziany in Polish dictionaries at PWN